Wojciech Tworek: Organizacja przewozów użyteczności publicznej w transporcie drogowym w świetle wojewódzkich planów zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego

Streszczenie: Zgodnie  z obowiązującą ustawą o publicznym transporcie zbiorowym samorządy wojewódzkie mają obowiązek zorganizowania publicznego transportu na szczeblu regionalnym. Jednym z najważniejszych zadań samorządów do tej pory było uchwalenie planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego. Dokument ten szczegółowo opisuje politykę rozwoju transportu publicznego na najbliższe lata. W niniejszym artykule podjęto próbę opisania oraz porównania najważniejszych aspektów organizacji publicznego transportu drogowego w świetle planów transportowych wszystkich 16 województw. Zaplanowany sposób organizacji regionalnego transportu autobusowego jest mocno zróżnicowany, w przeciwieństwie do priorytetowej roli transportu kolejowego. Ponadto niemal wszystkie województwa wyrażają chęć uruchomienia publicznego transportu drogowego w jednym momencie, od początku 2017 roku.

Szczególną uwagę poświęcono rozdziałom wojewódzkich planów transportowych opisującym sieć komunikacyjną, na której planowane jest uruchomienie przewozów użyteczności publicznej, a także zasady organizacji rynku przewozów i tryb wyboru operatora, pośrednio wskazujące na tryb finansowania regionalnego transportu autobusowego. Porównano i przeanalizowano opublikowane ogłoszenia o zamiarze przeprowadzenia postępowania na wybór operatora w drogowych przewozach użyteczności publicznej w województwach. Spośród 16 województw 14 uruchomi regionalną komunikację autobusową od przyszłego roku, mającą przeważnie rolę uzupełniającą i dowozową w stosunku do funkcjonującego transportu kolejowego, a podstawową tam, gdzie transport kolejowy nie dociera.

Anna Zalewska: Wpływ środków Unii Europejskiej na rozwój transportu zbiorowego w Lublinie

Streszczenie:  Wpływ środków Unii Europejskiej na rozwój transportu zbiorowego w Lublinie był znaczący. Miasto Lublin dzięki środkom unijnym wiele zyskało, m.in. poprawiła się jakość świadczonych usług przewozowych w publicznej komunikacji zbiorowej. Gmina Lublin pozyskała fundusze z dwóch programów unijnych, z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Lubelskiego na lata 2007 – 2013 oraz Programu Operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej 2007 – 2013. W ramach obydwu programów Lublin poczynił przede wszystkim inwestycje w tabor poprzez zakup nowych pojazdów (trolejbusów i autobusów), oraz w infrastrukturę (trakcja trolejbusowa, nowe słupki przystankowe, wiaty, wyświetlacze, remont lub budowa zatok). Inwestycje w infrastrukturę przystankową przyniosły korzyści zarówno dla pasażera, jak i kierowcy, a także poprawiły atrakcyjność miasta Lublin. Poniższy artykuł przedstawia opis i korzyści, jakie przyniósł Gminie Lublin udział w wyżej wymienionych projektach, jak również opis projektu, w którym wzięło udział Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne – Lublin Sp. z o.o. Gmina Lublin postawiła przede wszystkim na wdrożenie systemu dynamicznej informacji pasażerskiej, który istnieje w każdym większym mieście w Polsce.  Informacje wyświetlane na temat kursujących linii i czasu przyjazdu na dany przystanek są ważne dla pasażerów, ponieważ ułatwiają im korzystanie z transportu zbiorowego. Obecnie Miasto stara się pozyskać kolejne środki unijne w celu rozszerzenia systemu dynamicznej informacji pasażerskiej, a także chce inwestować w ekologiczny transport poprzez zakup niskoemisyjnych pojazdów i dalsze rozszerzanie komunikacji trolejbusowej, która istnieje tylko w trzech miastach w Polsce. Lubelski transport zbiorowy przeszedł zatem ogromne zmiany w przeciągu ostatnich kilku lat i może być porównywany z innymi większymi systemami w Polsce.

Joanna Baran, Kamil Palica: Organizacja i jakość usług transportu publicznego w Turcji na przykładzie prowincji Gaziantep

Streszczenie: W artykule scharakteryzowano system transportu miejskiego w prowincji Gaziantep (Turcja) obejmujący komunikację autobusową oraz komunikację szynową. W artykule zaprezentowano wyniki badań ankietowych przeprowadzonych w 2015 r. wśród 210 użytkowników transportu miejskiego. W ramach badań określono preferencje i satysfakcję pasażerów transportu publicznego bazując na ocenie poszczególnych atrybutów jakościowych, deklarowanych bezpośrednio przez pasażerów.  Cechy komunikacji miejskiej o kluczowym znaczeniu dla użytkowników transportu miejskiego to częstotliwość kursowania pojazdów oraz koszty podróży (ceny biletów). Z przeprowadzonych badań wynika, że w większości mieszkańcy Gaziantep są zadowoleni z poziomu jakości usług świadczonych przez publiczny transport zbiorowy. W ramach oceny satysfakcji ankietowani pasażerowie z Gaziantep najlepiej ocenili następujące cechy jakości publicznego transportu zbiorowego: bezpośredniość podróży – bez przesiadek (średnia ocena 3,07) oraz dostępność sieci komunikacyjnej (średnia ocena 2,99). Z kolei najsłabsze cechy komunikacji miejskiej w aglomeracji tureckiej w opinii pasażerów to głównie bardzo słabo rozwinięty system informacji pasażerskiej oraz zły stan techniczny środków transportu publicznego.

Roksolana Voronina: Wprowadzenie filozofii „smart city” w system transportowy Lwowa

Streszczenie: Przedmiotem artykułu jest zastosowanie podejścia „smart city” w transportowym systemie Lwowa. Zdefiniowano filozofię „smart city” oraz przedstawiono główne cechy inteligentnych miast. Artykuł zawiera analizę głównych problemów systemu transportowego we Lwowie oraz propozycje w zakresie rozwoju tego systemu w kierunku miasta inteligentnego. Brak koordynacji pomiędzy strukturami, które kształtują układ komunikacyjny miasta jest jednym z kluczowych zagadnień. Przedstawiono rezultaty projektu „Smart city Lviv” w 2015 roku w obszarze transportu. „Smart” ludzie we Lwowie zwiększają potencjał miasta jako inteligentnego. Analiza badania socjologicznego, przeprowadzonego w 2013 roku pozwoliła na wyodrębnienie głównych problemów powiązanych z przemieszczaniem ludzi w mieście oraz na  ocenę jakości miejskich przewozów transportem zbiorowym. W artykule wymieniono pozytywne strony i tendencje w rozwoju systemu transportowego miasta oraz innowacyjne rozwiązania. Zaprezentowano system zarządzania ruchem we Lwowie, z priorytetem dla transportu zbiorowego, który pozwolił na lepsze zorganizowanie ruchu pojazdów, wzrost jakości przewozów tramwajami na liniach z priorytetem oraz monitorowanie ruchu na skrzyżowaniach i w jego wyniku – wzrost bezpieczeństwa. Autor prezentuje propozycje w zakresie rozwoju transportu zbiorowego oraz promocji wykorzystania rowerów w podróżach, jako wyniku realizowanego projektu „Smart city Lviv”. Niektóre z tych propozycji już zostały zrealizowane.

Jacek Szołtysek: Kultura mobilności –  polemika

Streszczenie: Artykuł jest polemiką wobec stanowiska A. Ciastoń-Ciulkin w zakresie zdefiniowania pojęcia „kultura mobilności”, zaprezentowanego w artykule „Nowa kultura mobilności – istota i ujęcie definicyjne”, opublikowanym w „Transporcie Miejskim i Regionalnym”, 2016, nr 1, ss. 3-9. Artykuł nawiązuje również do definicji tego pojęcia, zaproponowanej przez R. Janeckiego „Nowa kultura mobilności jako kierunek rozwoju transportu miejskiego i regionalnego w województwie śląskim”, opublikowanego w Studiach Ekonomicznych 143 (2013) Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.