TMIR – Listopad 2014

Janusz Chodur: Rozkład ruchu w grupie pasów na wlotach skrzyżowań z sygnalizacją

Streszczenie: Istotną rolę w analizie sprawności skrzyżowań z sygnalizacją świetlną odgrywa znajomość natężeń ruchu poszczególnych relacji na każdym z pasów. Często brak jest takich danych dotyczących relacji korzystających z więcej niż jednego pasa. Polska metoda obliczania przepustowości skrzyżowań z sygnalizacją zawiera procedurę rozkładu ruchu na pasy z kryterium równych stopni nasycenia na poszczególnych pasach obliczeniowej grupy pasów, co w założeniu ma odpowiadać sytuacji wyboru przez dojeżdżającego do skrzyżowania kierowcę pasa, na którym występują lepsze warunki ruchu. Podjęte badania na kilkunastu wlotach skrzyżowań miejskich i kilkudziesięciu wlotach skrzyżowań zamiejskich pozwoliły na ocenę dokładności obliczeniowego szacowania natężeń na pasach grupy. Wyniki tych badań pokazują rzeczywiste rozkłady ruchu na pasy oraz różnice natężeń pomierzonych i obliczonych.

Czytaj dalej

TMIR – Październik 2014

Stanisław Majer: 135 lat komunikacji tramwajowej w Szczecinie

Streszczenie: Tramwaje w Szczecinie w ciągu roku przewożą około 65 milionów pasażerów tj. około 45% pasażerów komunikacji miejskiej. W dniu 23 sierpnia 2014 roku minęło 135 lat od uruchomienia pierwszej linii tramwaju konnego o długości ponad 5 kilometrów. Jest to do dobry powód, aby spisać  historię komunikacji tramwajowej w Szczecinie od momentu jej powstania aż do dziś. 

W pierwszej kolejności w artykule przedstawiono okres do roku 1945. Po niespełna 20  latach tramwajów konnych, przystąpiono do elektryfikacji  torowisk, którą zakończono już w 1897 roku. Rozbudowa torowisk w tym okresie trwała do końca lat 20-tych XX wieku, osiągając długość 50,3 kilometra.  W dalszej części przedstawiono  lata powojenne a więc: odbudowę zniszczeń wojennych i rozbudowę sieci tramwajowej. W pierwszym okresie skupiono się przede wszystkim na odbudowie torowisk, następnie rozpoczęto budowę nowych torowisk, w tym pętli tramwajowych. Ostatnią mijankę na przystanku końcowym Gocław, zlikwidowano w roku 1973.

Czytaj dalej

TMiR – Wrzesień 2014

Andrzej Brzeziński,  Karolina Jesionkiewicz-Niedzińska: Rower jako alternatywa dla samochodu w podróżach łączonych na przykładzie aglomeracji warszawskiej

Streszczenie: Mobilność stanowi jedną z głównych aktywności człowieka. Ludzie korzystają z systemu transportowego każdego dnia w dojazdach do pracy, na zakupy oraz w ramach czasu wolnego. Duży udział samochodów w podziale zadań przewozowych tworzy uciążliwości w centrach miast, powoduje stany kongestii, obniża jakość obsługi komunikacyjnej. Próby nadążania za zapotrzebowaniem ze strony zmotoryzowanych skazane są na porażkę i prowadzą do degradacji przestrzeni publicznej, powodują wzrost zanieczyszczenia powietrza i hałasu, utraty przestrzeni publicznej oraz obniżają jakość podróży wykonywanych pieszo i na rowerze. Nie oznacza to konieczności ograniczania mobilności, ale raczej wpływania na nią na przykład poprzez zachęcanie do przesiadania się do transportu zbiorowego.

Czytaj dalej

TMIR – Sierpień 2014

Andrzej Krych: Logika interwencji w projektach  inżynierskich

Streszczenie: W latach 90-tych pod przewodnictwem Komisji Europejskiej wypracowane zostały zasady budowania projektów oparte na tzw. ramie logicznej (Logical Framework Approach – LFA).  Zasady te opracowano z myślą o kontroli efektywności systemu dopłat do inwestycji infrastrukturalnych w krajach członkowskich. W ostateczności formuła LFA w niewielkim stopniu utrwaliła się w pragmatyce wykorzystania tych środków po rozszerzeniu Unii o nowe kraje członkowskie. Obserwując procesy inwestycyjne w transporcie wsparte środkami unijnymi i zasadami Niebieskiej Księgi, postrzega się zasadnicze rozbieżności pomiędzy osiągniętymi efektami tych projektów a ich skutkami – zarówno w skali makroekonomicznej, jak lokalnej. Wbrew nadziejom nie rozwiązują one w sposób trwały zasadniczych problemów transportu i jego sytuacji.

Czytaj dalej

TMIR – Lipiec 2014

Krzysztof Grzelec, Olgierd Wyszomirski: Zarząd transportu regionalnego jako organizator transportu pasażerskiego w województwie

Streszczenie: Zgodnie  z obowiązującą w Polsce Ustawą o publicznym transporcie zbiorowym z 2010 roku, odpowiedzialność za organizowanie regionalnego transportu publicznego ponoszą samorządy szczebla wojewódzkiego i powiatowego. W niektórych planach zrównoważonego rozwoju regionalnego transportu publicznego, które organizatorzy powinni byli przygotować do końca marca 2014 roku, przewidziano powoływanie wyspecjalizowanych podmiotów do organizowania i zarządzania transportem publicznym w województwach, nie precyzując jednak zasad ich powoływania i funkcjonowania. 

Czytaj dalej

TMIR – Czerwiec 2014

Piotr Olszewski, Halina Krukowska, Piotr Krukowski: Metodyka oceny wskaźnikowej węzłów przesiadkowych transportu publicznego

Streszczenie: Węzły przesiadkowe przyjazne pasażerom są kluczowym elementem nowoczesnego systemu transportu publicznego. Jednakże brak było dotąd metody oceny wygody, funkcjonalności i jakości takich węzłów. Artykuł przedstawia założenia, rozwój i przykłady zastosowania proponowanej Metodyki Oceny Wskaźnikowej Węzłów Przesiadkowych Transportu Publicznego (AMPTI). Metodyka opiera się na 14 wskaźnikach ilościowych i może być stosowana do oceny zarówno węzłów istniejących, jak i projektowanych. Wskaźniki dotyczą takich aspektów charakterystyki węzła jak: integracja przestrzenna (zwartość), łatwość orientacji (czytelność), jakość infrastruktury podstawowej, dostępność dla osób starszych i niepełnosprawnych, bezpieczeństwo osobiste, bezpieczeństwo w ruchu, informacja pasażerska oraz wyposażenie dodatkowe.

Czytaj dalej

TMIR – Maj 2014

Wojciech Dinges, Damian Bzdyrek: Wybrane aspekty drogowego transportu zbiorowego w województwie śląskim w świetle badań

Streszczenie: Artykuł dotyczy drogowego transportu zbiorowego w województwie śląskim. Analizie poddano prywatnych i publicznych przewoźników drogowego transportu zbiorowego w województwie śląskim w kontekście powiązania z organizatorami przewozów oraz obszaru działania. Przewoźników ujęto w trzech kategoriach – lokalnych (wewnątrzwojewódzkich) międzywojewódzkich i międzynarodowych. Dane pochodzą z rozkładów jazdy publikowanych poprzez poszczególnych przewoźników, portali internetowych rozkładów jazdy, obserwacji i ustaleń osobistych na części przystanków lub dworców autobusowych, baz danych organizatorów komunikacji zbiorowej oraz Urzędu Marszałkowskiego, a także bezpośrednich kontaktów z np. sołectwami lub urzędami gmin. Szczególną uwagę w niniejszym artykule poświęcono przewozom lokalnym.

Czytaj dalej

TMIR – Kwiecień 2014

Olgierd Wyszomirski: Zrównoważony rozwój miejskiego transportu zbiorowego – przykład Gdyni

Streszczenie: W Gdyni w 1998 roku przyjęto strategię zrównoważonego rozwoju transportu miejskiego. W tej strategii zapisano, że podstawowe znaczenie ma zapewnienie racjonalnego zakresu usług transportu zbiorowego. Najważniejszymi czynnikami determinującymi popyt na usługi tego transportu są liczba i struktura mieszkańców oraz poziom motoryzacji indywidualnej. Organizatorem miejskiego transportu zbiorowego w Gdyni i 6 innych gminach, mających  w  drodze porozumień komunalnych wspólny system transportowy, jest Zarząd Komunikacji Miejskiej w Gdyni.

Czytaj dalej

TMiR – Marzec 2014

Wojciech Bąkowski: Metodyka  badania wpływu segmentów rynku na popyt w miejskim transporcie zbiorowym -  ujęcie modelowe

Streszczenie: W artykule podjęty został problem modelowego przedstawienia zależności, jakie zachodzą pomiędzy dochodami w gospodarstwie domowym a popytem na przemieszczanie się osób po mieście samochodem osobowym i komunikacją miejską. Przyjęte zostały trzy założenia: (1) Gospodarstwo domowe ustala kwotę wydatków z budżetu domowego na przejazdy w ciągu miesiąca. (2) Ustalona kwota jest ceną, jaką należy zapłacić za przejazdy samochodem osobowym, bądź komunikacją miejską w ciągu miesiąca. (3) Popyt dla danego miasta  posiada skończoną wielkość, którą można uznać za maksymalną. W oparciu o wysokość dochodu gospodarstwa domowego ustalono trzy segmenty osób korzystających tylko z samochodu osobowego, z samochodu osobowego i komunikacji miejskiej i tylko z komunikacji miejskiej.

Czytaj dalej

TMIR – Luty 2014

Jacek Malasek, Leszek Kornalewski: Autonomiczne systemy wsparcia transportu drogowego

Streszczenie: Bardziej efektywne i racjonalne wykorzystanie miejskiej powierzchni komunikacyjnej jest głównym celem rozwoju autonomicznych systemów wsparcia transportu drogowego. Zagadnienie to jest przedmiotem badań prowadzonych w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów w ramach europejskiego projektu COST TU1102,  o akronimie ARTS (Autonomic Road Transport Support Systems). Autonomiczne systemy wsparcia transportu drogowego służą realizacji m.in. następujących celów taktycznych: tworzenia systemów informacyjnych do poprawy zarządzania ruchem; wykorzystania nowych technologii telekomunikacyjnych do nadzoru ruchu; przewidywania zatorów drogowych; zmiany programów sygnalizacji świetlnej w reakcji na aktualną sytuację ruchową; dostosowywania podaży usług transportu  zbiorowego do przewidywanego popytu; optymalizacji usług logistycznych.

Czytaj dalej