Andrzej Brzeziński,  Karolina Jesionkiewicz-Niedzińska: Rower jako alternatywa dla samochodu w podróżach łączonych na przykładzie aglomeracji warszawskiej

Streszczenie: Mobilność stanowi jedną z głównych aktywności człowieka. Ludzie korzystają z systemu transportowego każdego dnia w dojazdach do pracy, na zakupy oraz w ramach czasu wolnego. Duży udział samochodów w podziale zadań przewozowych tworzy uciążliwości w centrach miast, powoduje stany kongestii, obniża jakość obsługi komunikacyjnej. Próby nadążania za zapotrzebowaniem ze strony zmotoryzowanych skazane są na porażkę i prowadzą do degradacji przestrzeni publicznej, powodują wzrost zanieczyszczenia powietrza i hałasu, utraty przestrzeni publicznej oraz obniżają jakość podróży wykonywanych pieszo i na rowerze. Nie oznacza to konieczności ograniczania mobilności, ale raczej wpływania na nią na przykład poprzez zachęcanie do przesiadania się do transportu zbiorowego.

Czytaj dalej →

Andrzej Krych: Logika interwencji w projektach  inżynierskich

Streszczenie: W latach 90-tych pod przewodnictwem Komisji Europejskiej wypracowane zostały zasady budowania projektów oparte na tzw. ramie logicznej (Logical Framework Approach – LFA).  Zasady te opracowano z myślą o kontroli efektywności systemu dopłat do inwestycji infrastrukturalnych w krajach członkowskich. W ostateczności formuła LFA w niewielkim stopniu utrwaliła się w pragmatyce wykorzystania tych środków po rozszerzeniu Unii o nowe kraje członkowskie. Obserwując procesy inwestycyjne w transporcie wsparte środkami unijnymi i zasadami Niebieskiej Księgi, postrzega się zasadnicze rozbieżności pomiędzy osiągniętymi efektami tych projektów a ich skutkami – zarówno w skali makroekonomicznej, jak lokalnej. Wbrew nadziejom nie rozwiązują one w sposób trwały zasadniczych problemów transportu i jego sytuacji.

Czytaj dalej →

Krzysztof Grzelec, Olgierd Wyszomirski: Zarząd transportu regionalnego jako organizator transportu pasażerskiego w województwie

Streszczenie: Zgodnie  z obowiązującą w Polsce Ustawą o publicznym transporcie zbiorowym z 2010 roku, odpowiedzialność za organizowanie regionalnego transportu publicznego ponoszą samorządy szczebla wojewódzkiego i powiatowego. W niektórych planach zrównoważonego rozwoju regionalnego transportu publicznego, które organizatorzy powinni byli przygotować do końca marca 2014 roku, przewidziano powoływanie wyspecjalizowanych podmiotów do organizowania i zarządzania transportem publicznym w województwach, nie precyzując jednak zasad ich powoływania i funkcjonowania. 

Czytaj dalej →

Piotr Olszewski, Halina Krukowska, Piotr Krukowski: Metodyka oceny wskaźnikowej węzłów przesiadkowych transportu publicznego

Streszczenie: Węzły przesiadkowe przyjazne pasażerom są kluczowym elementem nowoczesnego systemu transportu publicznego. Jednakże brak było dotąd metody oceny wygody, funkcjonalności i jakości takich węzłów. Artykuł przedstawia założenia, rozwój i przykłady zastosowania proponowanej Metodyki Oceny Wskaźnikowej Węzłów Przesiadkowych Transportu Publicznego (AMPTI). Metodyka opiera się na 14 wskaźnikach ilościowych i może być stosowana do oceny zarówno węzłów istniejących, jak i projektowanych. Wskaźniki dotyczą takich aspektów charakterystyki węzła jak: integracja przestrzenna (zwartość), łatwość orientacji (czytelność), jakość infrastruktury podstawowej, dostępność dla osób starszych i niepełnosprawnych, bezpieczeństwo osobiste, bezpieczeństwo w ruchu, informacja pasażerska oraz wyposażenie dodatkowe.

Czytaj dalej →

Wojciech Dinges, Damian Bzdyrek: Wybrane aspekty drogowego transportu zbiorowego w województwie śląskim w świetle badań

Streszczenie: Artykuł dotyczy drogowego transportu zbiorowego w województwie śląskim. Analizie poddano prywatnych i publicznych przewoźników drogowego transportu zbiorowego w województwie śląskim w kontekście powiązania z organizatorami przewozów oraz obszaru działania. Przewoźników ujęto w trzech kategoriach – lokalnych (wewnątrzwojewódzkich) międzywojewódzkich i międzynarodowych. Dane pochodzą z rozkładów jazdy publikowanych poprzez poszczególnych przewoźników, portali internetowych rozkładów jazdy, obserwacji i ustaleń osobistych na części przystanków lub dworców autobusowych, baz danych organizatorów komunikacji zbiorowej oraz Urzędu Marszałkowskiego, a także bezpośrednich kontaktów z np. sołectwami lub urzędami gmin. Szczególną uwagę w niniejszym artykule poświęcono przewozom lokalnym.

Czytaj dalej →